بگذار نبودنت را حس کند آنکه حضورت را ندید!

گاهی آدم میماند 

بین ماندن و رفتن کدام را

انتخاب کند!

بماند از بی توجهی بسوزد 

یا برود و از دلتنگی بمیرد؟

اما ماندن و گم شدن در روزمرگی هم

کم از مُردن نیست

باید یکی باشد

 که در بین تمام دغدغه هایش

الویت باشی

نه گزینه ای برای رفع بی حوصله گی،

پس هر جا حس کردی

ماندنت توهین به احساست است؛

بی صدا،حتی بدون بستن چمدانت برو

بگذار بیایدو نبودنت را حس کند

کسی که حضورت را ندید!

بگذار تا ابد با جای خالی ات 

دست و پنجه نرم کند؛

گاهی رفتن و نبخشیدن

لطف است نه ظلم!

#پروانه_حسینی