پرورش استاندارد گیاه سیب زمینی
سیب زمینی یک سبزی فوق العاده همه کاره و خوشمزه است که در آشپزخانه های سراسر جهان یافت می شود. این گیاه از خانواده گیاهان شب بو و پسر عموی گوجه فرنگی، فلفل و بادمجان است. مانند هر محصول دیگری، یادگیری اصول کامل کشت سیب زمینی برای برداشت موفق ضروری است.
اولین قدم در کشت سیب زمینی انتخاب نوع سیب زمینی شماست. مانند بسیاری از سبزیجات، انواع سیب زمینی فراوانی برای انتخاب وجود دارد که هر کدام ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند. گونه ای را انتخاب کنید که برای آب و هوا و نوع خاک شما مناسب باشد و همچنین گونه ای را انتخاب کنید که در شرایط کلی رشد شما عملکرد خوبی داشته باشد. پس از انتخاب واریته، سیب زمینی بذر سیب زمینی را باید در زمینی با خاک سست و دارای زهکشی خوب بکارید. سیب زمینی را باید تقریباً به فاصله 4-6 اینچ از هم بکارید و باید در زمین در عمق 2-4 اینچ کاشته شود.
اصل بعدی در کشت سیب زمینی کوددهی مناسب است. سیب زمینی برای تضمین محصول سالم به مقادیر زیادی نیتروژن، فسفر و پتاسیم نیاز دارد. در مراحل اولیه رشد، خاک باید با مواد آلی یا کود کود کوددهی شود تا از سطوح مناسب نیتروژن اطمینان حاصل شود. با رسیدن گیاهان به مرحله گسترش ساقه، باید از کود متعادل (10-10-10) استفاده کرد. این به اطمینان از جذب مناسب مواد مغذی و عملکرد سالم کمک می کند.
سومین اصل در کشت سیب زمینی مدیریت صحیح آفات است. سیب زمینی نیاز به نظارت مداوم برای شته ها، سوسک های کک و سایر آفات بالقوه دارد. به طور مرتب محصول خود را با یک آفت کش مناسب برای منطقه خود اسپری کنید و روی پوشش های ردیف یا سایر موانع سرمایه گذاری کنید تا آفات را از خود دور نگه دارید. علاوه بر این، کاشت واریته های زودرس و تناوب زراعی می تواند فشار آفت را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
چهارمین اصل در کشت سیب زمینی کنترل صحیح علف های هرز است. علف های هرز می توانند به سرعت مزرعه سیب زمینی را اشغال کنند و کیفیت برداشت را کاهش دهند. مهم است که به طور منظم علف های هرز را بیرون بکشید یا مالچ پاشی کنید تا از تسخیر مزرعه شما جلوگیری شود. در حفظ علف های هرز مزرعه هوشیار باشید. هر چه محیط مزرعه بهتر باشد، برداشت بهتر است.
در نهایت، پنجمین اصل کشت سیب زمینی، برداشت است. در حالت ایده آل سیب زمینی باید در یک روز خشک برداشت شود، زمانی که خاک شل است و سیب زمینی ها را می توان به راحتی از زمین بیرون کشید. در صورت امکان، اجازه دهید سیب زمینی های خود را برای چند روز در معرض نور خورشید قرار دهید و آنها را در جای خود ذخیره کنید. این باعث می شود پوست سیب زمینی قوی و ضخیم باشد. سپس سیب زمینی را می توان در مکانی خنک و تاریک و دور از نور مستقیم خورشید نگهداری کرد.
اگرچه کشت سیب زمینی ممکن است پیچیده به نظر برسد، پیروی از این پنج اصل به تضمین برداشت موفق و پربار کمک می کند. با حوصله و نگهداری دقیق، می توانید زمینی از سیب زمینی های خامه ای و خوشمزه ایجاد کنید تا در طول فصل از آن لذت ببرید.
آبیاری...
به منظور رشد موفقیت آمیز سیب زمینی، آبیاری مناسب ضروری است تا اطمینان حاصل شود که گیاهان هیدراتاسیون لازم را برای رشد مطلوب دریافت می کنند. هنگام آبیاری سیب زمینی، عنصر حیاتی برای موفقیت این است که اطمینان حاصل شود که گیاهان مقدار مناسبی از رطوبت را هم در مرحله کاشت و هم در طول فرآیند رشد دریافت می کنند.
اول از همه، هنگام کاشت سیب زمینی، خاک باید به اندازه کافی مرطوب باشد. سطح ایده آل رطوبت بستگی به نوع خاک مورد استفاده دارد. با این حال، به طور کلی، خاک باید به اندازه کافی مرطوب باشد تا قوام یک توپ گرد شده از خاک رس مرطوب در دست شما باشد. خیلی خشک است و سیب زمینی ها ریشه نمی گیرند. خیلی مرطوب است و ممکن است سیب زمینی در خاک پوسیده شود.
پس از کاشت سیب زمینی، خاک باید به طور مداوم مرطوب نگه داشته شود، اما نه بیش از حد مرطوب. این کار را می توان با استفاده از 1-2 اینچ آب به خاک هر هفته انجام داد. اگر خاک بیش از حد خشک باشد، سیب زمینی با پژمردگی و عدم تولید حداکثر عملکرد خود به خشکی پاسخ می دهد. از طرف دیگر، اگر خاک خیلی مرطوب باشد، می تواند باعث پوسیدگی سیب زمینی ها از کمبود اکسیژن یا رشد قارچ ها شود. برای اطمینان از اینکه مقدار مناسبی از آب را تامین می کنید، از یک سنسور دستی رطوبت خاک استفاده کنید تا ایده بهتری از وضعیت واقعی خاک دقیقاً در زیر سطح داشته باشید.
هنگام آبیاری سیب‌زمینی، بهترین روش استفاده از شیلنگ‌های خیساندنی یا آبیاری قطره‌ای است، زیرا هر دو امکان تراوش آهسته و پیوسته آب را در خاک فراهم می‌کنند. در صورت آبیاری دستی، می توان از قوطی یا شلنگ آبیاری استفاده کرد، اما باید مراقب بود که آب خیلی سریع اعمال نشود و خاک را شسته نشود. از آبیاری سربار باید اجتناب شود، نه تنها کارایی کمتری دارد، بلکه در صورت استفاده بیش از حد آب می تواند باعث پوسیدگی شاخ و برگ شود.
اگر سیب زمینی در یک بستر مرتفع رشد می کند، باید مراقب بود که خاک پایین بستر نیز مرطوب نگه داشته شود. این کار را می توان با تامین مستقیم آب به لایه زیرین خاک یا کج کردن بستر انجام داد تا آبیاری خودکفاتر باشد.
در نهایت، هنگام آبیاری سیب زمینی، مراقب سطح رطوبت خاک و نیاز آبی گیاهان باشید. به طور کلی، گیاهان سیب زمینی در اولین و آخرین مراحل رشد خود به بیشترین آب نیاز دارند، بنابراین مطمئن شوید که در این زمان ها به گیاهان نوشیدنی اضافی بدهید.
با توجه و مراقبت مناسب، سیب زمینی می تواند بخشی موفق از هر باغی باشد. با پیروی از این دستورالعمل ها، می توانید اطمینان حاصل کنید که گیاهان سیب زمینی شما تمام هیدراتاسیون مورد نیاز برای رشد را دریافت خواهند کرد.
به طور کلی چند نوع سیب زمینی وجود دارد؟
سیب زمینی که اغلب به جای هم به عنوان یک غذای جانبی یا ماده اصلی استفاده می شود، در سراسر جهان در انواع غذاهای مختلف استفاده می شود. خانواده سیب زمینی از صدها گونه تشکیل شده است که هر کدام ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند. از انواع سیب زمینی نشاسته ای که در سس ها و پوره سیب زمینی استفاده می شود، تا سیب زمینی های ساختاری برای برشته کردن و آب پز کردن، تا سیب زمینی های مومی شکل برای سالاد و گراتن سیب زمینی، خانواده سیب زمینی متنوع است و امکان استفاده از سیب زمینی بی پایان است.
محبوب ترین گونه های سیب زمینی موجود در خواربار فروشی ها عبارتند از russet، Yukon Gold و سیب زمینی قرمز. سیب زمینی روست به رنگ قهوه ای روشن، شکل مستطیلی و بافت نشاسته ای و خشک است. برای له کردن، جوشاندن یا سرخ کردنی مناسب است زیرا پوست ضخیم و کدر آن ساختاری محکم به آن می‌دهد. ترکیب نشاسته ای آن باعث می شود هنگام پخت سبک و پف کند و برای پخت نیز عالی است.
سیب‌زمینی طلایی یوکان سیب‌زمینی‌های زرد مایل به زرد و بیضی شکل هستند که دارای محتوای نشاسته متوسط و بافت خامه‌ای و کره‌ای هستند. به دلیل بافت سفت اما خامه‌ای، یوکان گلد اغلب برای برشته کردن، سرخ کردن، له کردن و جوشاندن استفاده میشود. در میان سرآشپزهایی که از آن در سس ها، سوپ ها و گراتین ها استفاده می کنند، مورد علاقه است.
سیب زمینی قرمز کوچک، گرد شکل با طعم کمی شیرین و بافت مومی شکل است. آنها برای آب پز کردن، بخارپز کردن، کباب کردن و سرخ کردن مناسب هستند. پوست آنها نازک و صاف است، بنابراین قبل از پختن نیازی به پوست کندن ندارد. به علاوه، پس از پختن شکل خود را حفظ می کنند و سالاد سیب زمینی عالی درست می کنند.
اگر به دنبال تنوع در زرادخانه سیب زمینی خود هستید، در اینجا برخی از انواع کمتر شناخته شده موجود وجود دارد. بچه‌ها شکل‌های بلند و باریکی دارند و می‌توان آنها را به‌صورت آب‌پز، بخارپز یا کبابی پخت. سیب زمینی All Blue رنگ آبی تیره دارد و طعمی خاکی دارد، اگرچه برخی طعم آن را آجیلی توصیف می کنند. پروی بنفش دارای بافت نرمی است که آن را برای سالاد سیب زمینی ایده آل می کند.
سیب زمینی می تواند همه کاره باشد و در بسیاری از غذاها کار کند. با این حال، استفاده از نوع صحیح سیب زمینی برای هر دستور غذایی مهم است، زیرا همه سیب زمینی ها برابر نیستند. اگر به دنبال یک پوره خوب هستید، سیب زمینی سرخ شده راهی برای رفتن است. پخت به سیب زمینی کمی مومی مانند یوکان گلد نیاز دارد و برای سالاد سیب زمینی، سیب زمینی مومی مانند سیب زمینی قرمز ترجیح داده می شود. برای آب پز کردن، برشته کردن و سرخ کردن، می توان از هر یک از سیب زمینی های ذکر شده استفاده کرد و برای چرخش خاص، از انگشتر، آبی یا بنفش پرو استفاده کنید. آزمایش با انواع مختلف سیب زمینی و دستور العمل ها می تواند به خوشمزه ترین و به یاد ماندنی ترین غذاهایی که تا به حال چشیده اید منجر شود.
سیب زمینی زود رس و دیر رس
سیب زمینی یک محصول فوق العاده همه کاره و پرمحصول است که برای هزاران سال بخشی از رژیم های غذایی در سراسر جهان بوده است. سیب زمینی فقط به دلیل کشت آسان و در دسترس بودن انواع با طعم ها و بافت های مختلف، محبوبیت خود را افزایش می دهد. هنگام برنامه ریزی برای فصل کاشت سیب زمینی، توجه به این نکته مهم است که برخی از انواع سیب زمینی زودتر از بقیه می رسند. برای تشخیص اینکه کدام سیب زمینی برای کاشت زودرس و برداشت در اواخر فصل مناسب است، لازم است نام سیب زمینی ها را به ترتیب زودرس و دیر رسیدن درک کنید.
Fingerlings نوعی سیب زمینی زودرس است که اولین بار در دهه 1960 در ایالات متحده پرورش یافت. فیجرلینگ ها سیب زمینی هایی با اندازه کوچک و مستطیلی هستند که در چندین رنگ از جمله زرد، قرمز و بنفش موجود است. Fingerlings سیب زمینی هایی با نشاسته متوسط، خامه ای و خوش طعم ارائه می کند که برای سالاد، برشته کردن و آب پز کردن مناسب است.
سیب زمینی طلایی یوکان نوع دیگری از سیب زمینی زودرس است که در کانادا و به ویژه در منطقه یوکان کشت می شود. این سیب زمینی ها مومی، با پوست زرد و گوشت زرد رنگ هستند. سیب‌زمینی‌های طلایی یوکان مانند ماهی‌های انگشتی، طعم کره‌ای ملایمی دارند که آنها را برای پوره سیب‌زمینی، سالاد، برشته کردن و حتی سیب‌زمینی سرخ‌کرده ایده‌آل می‌کند.
سیب زمینی نورلند قرمز محبوب ترین سیب زمینی است که در آمریکای شمالی و یکی از زودرس ترین سیب زمینی های رسیده در نیمکره شمالی است. این سیب زمینی ها گرد شکل، پوست صاف و رنگ قرمز روشن دارند. سیب زمینی قرمز نورلند طعم ملایمی دارد و می توان از آن به صورت آب پز، پوره، سالاد و کاسرول استفاده کرد.
برای برداشت در اواخر فصل، دو گونه محبوب سیب زمینی عبارتند از russet و Kennebec. روست یک سیب زمینی دانه درشت و پر نشاسته با پوست قهوه ای و گوشت سفید است. این سیب زمینی ها را می توان برای پخت، برشته کردن و سرخ کردن استفاده کرد و به ویژه برای سیب زمینی سرخ کرده و چیپس مورد علاقه است. برعکس، سیب‌زمینی Kennebec یک سیب‌زمینی همه منظوره است که به‌خاطر خواص پخت آن نیز شناخته میشود، با بافتی کرمی و پوست زرد روشن. مانند نورلند قرمز، سیب زمینی Kennebec را نیز می توان آب پز، پوره، برشته و در سالاد استفاده کرد.
در نتیجه، سیب زمینی یک محصول فوق العاده همه کاره و مغذی است که طیف گسترده ای از انواع را به کشاورزان ارائه می دهد. دانستن نام سیب‌زمینی‌ها به ترتیب زودرس و دیررس می‌تواند به کشاورزان کمک کند تا بهترین واریته‌ها را برای فصل رشد و نیازهای برداشت آنها تشخیص دهند. Fingerlings، Yukon Golds، Red Norlands، russets و Kennebecs همگی انواع محبوبی هستند که می توانند برای اهداف مختلف آشپزی استفاده شوند. در نهایت، درک نام سیب زمینی به ترتیب زودرس و دیر رسیدن می تواند یک دارایی بزرگ برای کشاورزان و باغداران خانگی باشد.
#potato
#سیب زمینی
#پرورش سیب زمینی
#اصول کاشت سیب زمینی
# نحوه کاشت محصول سیب زمینی
#نحوه درست و به موقع گیاه سیب زمینی
#چند نوع سیب زمینی وجود دارد؟
#سیب زمینی زود رس و دیر رس
